14 września członkowie i sympatycy szamotulskiego koła WSPAK wzięli udział w konferencji popularno – naukowej poświęconej powstańcom z lat 1863-64 z naszego regionu. Głównym organizatorem tego wydarzenia była Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy Szamotuły.

Po otwarciu konferencji przez dyrektora biblioteki dra Piotra Nowaka wszyscy zebrani mieli okazję wysłuchać kilku ciekawych prelekcji. Prof. UAM dr hab. Przemysław Matusik bardzo emocjonalnie przedstawił informację na temat powstania styczniowego, którego drugim hymnem była pieśń „W krwawym polu srebrne ptaszę…”. Następnie kustosz Muzeum – Zamek Górków Monika Romanowska – Pietrzak przybliżyła postać patrona szamotulskiej książnicy Edmunda Calliera – badacza i publicysty z wojskową przeszłością. Dyrektor Biblioteki Publicznej Miasta i Gminy Oborniki Mateusz Klepka przedstawił zebranym informację na temat poległego w czasie walk powstańczych w bitwie pod Ignacewem Witolda Turno. I wreszcie przedstawicielka portalu kulturalno – historycznego Region szamotulski dr Agnieszka Krygier – Łączkowska przybliżyła sylwetki osób biorących udział w powstaniu styczniowym a związanych z ziemią szamotulską. Na zakończenie wszyscy zebrani mogli uczestniczyć w inauguracji wystawy plenerowej przed budynkiem biblioteki.

Piotr Gotowy

Absolwenci szkoły policealnej, którzy przystąpili do egzaminu zawodowego w sesji letniej proszeni są w najbliższych dniach o odbiór w sekretariacie szkoły dyplomów potwierdzających kwalifikacje zawodowe oraz zaświadczeń. 

W poniedziałek, 4 września rozpoczęliśmy nowy rok szkolny 2023/2024. O godz. 9.00 w pięknie udekorowanej sali gimnastycznej pojawili się uczniowie młodszych klas, o godz. 11.00 ich starsze koleżanki i koledzy. Na uroczystości obecna była Starosta Powiatu Szamotulskiego Beata Hanyżak oraz  Dyrektor Wydziału Edukacji, Spraw Obywatelskich, Kultury, Sportu i Turystyki Jan Stefaniak. Pani starosta wręczyła stypendia uczniom naszej szkoły, którzy w ubiegłym roku szkolnym uzyskali wysokie wyniki w nauce. Po części artystycznej przygotowanej przez klasy 2G i 3HB uczniowie udali się na krótkie spotkania z wychowawcami klas. W tym roku szkolnym w Zespole Szkół nr 2 w Szamotułach utworzono 9 pierwszych klas.

Fot. Bartosz Świst, Piotr Gotowy

Jak co roku, 1 września, mija kolejna rocznica wybuchu II wojny światowej. Przedstawiciele władz samorządowych – Starosta Szamotulski p. Beata Hanyżak oraz Wiceburmistrz Miasta i Gminy Szamotuły p. Dariusz Wachowiak złożyli kwiaty pod tablicami i pomnikami ofiar oraz bohaterów znajdującymi się w stolicy naszego powiatu. W uroczystościach brali również udział przedstawiciele szamotulskich kół - Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych a także Wielkopolskiego Stowarzyszenia Pamięci Armii Krajowej. Szamotulskie koło WSPAK reprezentowali: Justyna Nazim, Magdalena Kucharska i Michał Hancyk. Delegacje władz samorządowych i organizacji społecznych złożyły kwiaty i zapaliły znicze przy tablicach upamiętniających szamotulan i otorowian rozstrzelanych w 1939 r., pomnikiem Powstańców Wielkopolskich, podpułkownika Maksymiliana Ciężkiego oraz Inwalidów Wojennych. Wartę przy tablicach i pomnikach pełnili przedstawiciele Grupy Pasjonatów Rekonstrukcji Historycznych „Orzeł”.

1 września 1939 r. wojska III Rzeszy Niemieckiej bez wypowiedzenia wojny przekroczyły granice II Rzeczpospolitej. Napaść ta była wynikiem tajnego porozumienia Niemiec Adolfa Hitlera i Związku Sowieckiego Józefa Stalina. O godz. 4:35 lotnictwo niemieckie zbombardowało Wieluń. 10 minut później pancernik „Schlezwig-Holstein” zaatakował polską strażnicę na Westerplatte. Niemiecki plan przewidywał wojnę błyskawiczną, czyli jak najszybsze pokonanie państwa polskiego. Polska była związana układami sojuszniczymi z Wielką Brytanią i Francją. Skończyło się na obietnicach sojuszników, ultimatum i wypowiedzenia wojny Niemcom. Dysproporcje między armią Hitlera i jego sojuszników a Wojskiem Polskim były dość znaczne. Niemcy podczas kampanii wrześniowej wystawili 1 mln 850 tys. żołnierzy, 11 tys. dział, prawie 3 tys. czołgów i 2 tys. samolotów. Polacy dysponowali armią wielkości 950 tys. żołnierzy, ok. 5 tys. dział, 700 czołgów i pięć razy mniejszą liczbą samolotów od agresora. Podczas kampanii wrześniowej miało miejsce wiele bitew a największą z nich była potyczka nad rzeką Bzurą toczona w dniach 9-18 września. Ogromnym zaskoczeniem dla wojsk polskich było uderzenie na nasz kraj 17 września żołnierzy Armii Czerwonej w sile 1,5 mln żołnierzy. W nocy z 17 na 18 września prezydent Ignacy Mościcki wraz z rządem zostali internowani w Rumunii. W końcówce września 1939 r. nowym polskim rządem emigracyjnym we Francji będzie kierował gen. Władysław Sikorski. Do 28 września broniła się Warszawa, aż do 2 października bohatersko walczyła z wojskami niemieckimi załoga Helu. Ostatnią bitwą kampanii wrześniowej była bitwa pod Kockiem w której walczyła Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie”. II wojna światowa trwała 6 lat i pochłonęła 60 mln ofiar, w tym zginęło ok. 6 mln obywateli polskich.

Również szamotulanie i szamotulanki oraz mieszkańcy całego powiatu szamotulskiego bardzo mocno odczuli pierwsze tygodnie wojny. Odnosząc się do monografii dr Piotra Nowaka „Szamotuły – dzieje miasta” warto przypomnieć o trzech wydarzeniach. W pierwszej kolejności na represje w czasie II wojny światowej byli narażeni przywódcy polityczni, działacze społeczni czy przedstawiciele inteligencji. 12 września 1939 r. do Szamotuł przybył specjalny pododdział do przeprowadzenia działań w ramach Inteligenzaktion. Akcja Inteligencja była wymierzona w przedstawicieli polskich elit. Wyroki śmierci na Polakach były wydawane przez policyjny sąd doraźny. Miejscem odosobnienia ale i egzekucji w pierwszych miesiącach wojny było tutejsze więzienie. W listopadzie i grudniu 1939 r. więzionych Polaków wywożono do lasu koło Kobylnik, gdzie w kilku egzekucjach zostali zamordowani, a ciała zostały zakopane. Należy również pamiętać o dwóch masowych egzekucjach dokonanych przez Niemców w 1939 r. Pierwsza miała miejsce 13 października na szamotulskim Rynku, gdzie publicznie rozstrzelano 5 polskich obywateli z Otorowa. Dzień wcześniej przy kościele parafialnym w Otorowie rozstrzelano pięciu innych mieszkańców tej wsi. Powodem tych egzekucji było rzekome usunięcie flagi hitlerowskiej z urzędu gminnego w Otorowie. Jak się okazało później akcja została sfingowana przez Niemców. Druga publiczna egzekucja miała miejsce 13 grudnia 1939 r. na ul. Franciszkańskiej w Szamotułach. Za rzekome zabicie niemieckiego żołnierza rozstrzelano 10 Polaków. I tych przykładów śmierci mieszkańców Szamotuł i okolic tylko w pierwszych miesiącach tej wojny było więcej. Dlatego o wybuchu tego największego konfliktu w historii ludzkości należy pamiętać.

Piotr Gotowy – opiekun szamotulskiego koła WSPAK

ZAPRASZAMY NA INAUGURACJĘ NOWEGO ROKU SZKOLNEGO DLA SZKÓŁ DZIENNYCH, KTÓRA ODBĘDZIE SIĘ W PONIEDZIAŁEK, 4 WRZEŚNIA WG NASTĘPUJĄCEGO HARMONOGRAMU:

- godz. 9.00 - klasy I LO, Technikum i Szkoły Branżowej, kl. 2G, kl. 3HB, kl. II i III Szkoły Branżowej

- godz. 11.00 - pozostałe klasy LO, Technikum i Szkoły Branżowej oraz wszystkie osoby, które otrzymały Stypendium Starosty Szamotulskiego.

INAUGURACJA ROKU SZKOLNEGO DLA SZKÓŁ ZAOCZNYCH ROZPOCZNIE SIĘ W SOBOTĘ, 9 WRZEŚNIA O GODZ. 8.00 SPOTKANIEM NA SALI GIMNASTYCZNEJ.

Po spotkaniu słuchacze udają się do sal lekcyjnych  na zajęcia.

Zdający egzamin w sesji Lato 2023 będą mieli możliwość sprawdzenia wyników egzaminu zawodowego 31 sierpnia od godz.10.00  po zalogowaniu się na stronie https://portalzdajacego.epkz.cke.edu.pl

W przypadku problemów technicznych z  zalogowaniem należy  kontaktować się 31 sierpnia od godz.12.00 z wicedyrektor Ewą Peraj.

 

Świadectwa, certyfikaty, dyplomy, suplementy zostaną przesłane do szkół do 7 września 2023 r.

Chcielibyśmy poinformować, że kilka dni temu nasza szkolna strona internetowa została wyświetlona milionowy raz. Dziękujemy i zachęcamy do korzystania z naszej strony. Mamy nadzieję, że jest ona dobrym źródłem informacji o tym co się dzieje w naszym "Rolniku".

Dotarła no nas smutna wiadomość o śmierci naszej Koleżanki śp. Aleksandry Dobskiej - Biernackiej. Pani Aleksandra uczyła języka polskiego w naszej szkole w latach 1974-1981. Kierowała szkolnym oddziałem Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego a także opiekowała się harcerzami.

Pogrzeb odbędzie się w kościele p.w. Św. Stanisława w Tursku (woj. lubuskie) w czwartek 17 sierpnia o godz. 14:00.

Podobnie jak w poprzednich latach Szamotulanki i Szamotulanie upamiętnili rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego. Przedstawiciele Wielkopolskiego Stowarzyszenia Pamięci Armii Krajowej – koło w Szamotułach, Grupy Pasjonatów Rekonstrukcji Historycznych „Orzeł”, Stowarzyszenia Fantastyki „Halszkon” i innych lokalnych organizacji zapalili znicze na grobach uczestników powstania w stolicy w 1944 roku spoczywających na szamotulskiej nekropolii.

O powstaniu

1 sierpnia, dokładnie o godz. W, czyli 17.00, 79 lat temu na mocy rozkazu dowódcy Armii Krajowej, gen. Tadeusza Komorowskiego pseud. „Bór” wybuchło powstanie w Warszawie. Głównym celem było wyzwolenie stolicy spod niemieckiej okupacji przed wkroczeniem Armii Czerwonej. Większość walczących była żołnierzami Armii Krajowej, których członkowie szamotulskiego koła WSPAK od prawie 20 lat upamiętniają. Powstanie było planowane na 3-4 dni, jak się okazało walki trwały ponad 2 miesiące. Podczas tego zrywu niepodległościowego zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Należy wspomnieć, że poległo również ok. 3,5 tys. żołnierzy z Dywizji Kościuszkowskiej. Ogromne straty ludzkie były wśród ludności cywilnej - ok. 180 tys. zabitych. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy, w liczbie około pół miliona, wypędzono z miasta, które po powstaniu zostało niemal całkowicie zburzone. Specjalne oddziały niemieckie przez kolejne tygodnie niszczyły ocalałe do tej pory budynki. Z tego powodu nasza stolica po zakończeniu II wojny światowej była zniszczona w 90%. Do niemieckiej niewoli poszło ponad 15 tys. powstańców a wśród nich niemal całe ówczesne dowództwo AK.

Powstańcy związani z Szamotułami

Przy okazji warto wspomnieć, że w Powstaniu Warszawskim uczestniczyli Szamotulanie i osoby związane z Szamotułami. Przykładem tego żyjący do dziś i mieszkający w Szamotułach ks. kanonik porucznik Bogdan Kończak odznaczony m.in. Krzyżem Armii Krajowej i Krzyżem Komandorskim Odrodzenia Polski. Urodził się w Modlinie jako syn Stanisława i Heleny z domu Gromadko. W trakcie okupacji niemieckiej służył od stycznia 1944 roku jako goniec w Ochronie Przeciwlotniczej. Brał udział w powstaniu warszawskim na Żoliborzu. Warszawę opuścił wraz z ludnością cywilną. Wcześniej został wyciągnięty z grupy cywilów i skierowany do grupy osób mających stanowić żywe tarcze osłaniające czołgi niemieckie. Po wojnie zamieszkał w Krotoszynie, a w 1949 roku zdał egzamin maturalny w Ostrowie Wielkopolskim i wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1955 i został skierowany jako wikariusz do pracy w Żabikowie, a następnie w Poznaniu. W 1968 został proboszczem parafii w Kucharach koło Kalisza. Następnie od 1979 przez wiele lat był proboszczem parafii pw. Świętego Krzyża w Szamotułach. W powstaniu roku 1944 brały udział inne osoby związane z Szamotułami: ks. kanonik Henryk Szklarek – Trzcielski, ks. Albin Jakubczak, dr Leon Michalski, Michał Karwacki, Lidia Owsiany, Włodzimierz Kmicikiewicz i kilku innych żołnierzy i cywili.

Kim był Leon Michalski?

W tym roku po raz kolejny wspominamy postać Leona Michalskiego, który urodził w grodzie Halszki 12 września 1917 roku. Był synem Edmunda i Cecylii z domu Steinhauff. Leon Michalski pobierał naukę w szamotulskim Gimnazjum i Liceum im. Piotra Skargi, gdzie udzielał się w harcerstwie i z pasją uprawiał sport. W 1939 r. pomyślnie zdał maturę. W momencie wybuchu II wojny światowej był już po odpowiednim przeszkoleniu wojskowym dlatego brał czynny udział w kampanii wrześniowej. Ze względu na niepodpisanie Volkslisty Leon wyjechał wraz z rodzicami do Warszawy w której zamieszkali przy ul. Białostockiej na Pradze. W roku 1942 został zaprzysiężony jako żołnierz działającej w podziemiu Armii Krajowej. Wybuch Powstania Warszawskiego zastał go na Mokotowie. Od pierwszego dnia walk brał udział w nim udział jako żołnierz 3 Batalionu Pancernego AK „Golski”. Leon Michalski został dwukrotnie ranny podczas działań zbrojnych co uniemożliwiło mu czynne uczestnictwo w walkach do końca powstania. Podczas pobytu w szpitalu poznał swoją przyszłą żonę, Hannę z domu Rutkowską, pracującą tam jako pielęgniarka. Po kapitulacji powstania cały szpital został ewakuowany do Krakowa. Za udział  w walkach powstańczych otrzymał po wojnie m.in. Krzyż Armii Krajowej nadawany w Londynie, ustanowiony w roku 1966 przez gen. Tadeusza Bora - Komorowskiego. Po zakończeniu wojny Leon Michalski wraz z rodziną wrócił do Warszawy a następnie Poznania, gdzie w 1947 r. uzyskał dyplom Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego. W trakcie pracy zawodowej był m.in. wieloletnim dyrektorem Miejskiej Przychodni Specjalistycznej i Poradni Skórno - Wenerologicznej tejże Przychodni przy ul. Chudoby w Poznaniu. Do końca swojego życia był bardzo aktywnym społecznikiem. Został konsultantem z zakresu dermatologii w jednym z domów pomocy społecznej w Poznaniu. Mimo, że swoje powojenne życie i pracę zawodową związał  z Poznaniem i nigdy już do Szamotuł nie wrócił na stale, to w duszy pozostał do końca życia „Szamotulakiem”. Leon Michalski zmarł 24 stycznia 2010 r. w Poznaniu. Zgodnie ze swoim życzeniem został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w swoich ukochanych Szamotułach.

Znaczenie powstania

Powstanie Warszawskie było tragicznym, ale i wyjątkowym momentem w naszej historii, w którym umęczeni niemiecką okupacją Polacy ruszyli walczyć z wrogiem, wykazując się ogromną odwagą i poświęceniem ale także uniwersalnymi wartościami, takimi jak wolność i niepodległość, kładąc kamień węgielny pod późniejszą polską politykę historyczną.

Piotr Gotowy – opiekun szamotulskiego koła WSPAK

23 czerwca zakończyli naukę słuchacze Szkoły Policealnej w zawodzie opiekunka środowiskowa i florysta. Świadectwo ukończenia szkoły otrzymały 43 osoby, które przez dwa semestry z godną podziwu odpowiedzialnością łączyły  szkolne obowiązki z życiem zawodowym i prywatnym.

Świadectwa ukończenia szkoły  w obecności opiekunów pani Ewy Peraj i pana Bartosza Korpika wręczał dyrektor Arkadiusz Majer.  Wyniki egzaminu zawodowego, który odbył się w dniach 2  -15  czerwca, poznamy 31 sierpnia.

Trzymamy kciuki i życzymy powodzenia.

Ewa Peraj

Nauka w naszej szkole to nie tylko lekcje w klasach ale także zajęcia na wyższych uczelniach.

Pod koniec minionego roku szkolnego uczniowie klasy 3 HB uczestniczyli w X Młodzieżowej Konferencji Ekofilozoficznej. Jej organizatorami są Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM oraz Wydział Biologii tejże uczelni.

Na początku wysłuchaliśmy bardzo ciekawego wykładu pani profesor Marleny Lembicz pod tytułem ,,Grzybowy recykling”. W dalszej części swoje referaty przedstawiali studenci oraz uczniowie szkół średnich. Tematyka wystąpień dotyczyła stosunku człowieka do przyrody i naszego wpływu na otaczający świat.

Konferencja miała charakter konkursu, w którym jurorami byli zaproszeni goście i licznie zgromadzona publiczność.

Po części referatowej odbył się pokaz mody upcyklingowej przygotowany przez uczennice ZSO im. Władysława Reymonta w Poznaniu.

Zakończenie przedsięwzięcia połączono z konkursem wiedzy publiczności i rozdaniem nagród.

W kategorii uczniowskiej zwyciężyło wystąpienie Angeliki Zając z LO w Grodzisku Wielkopolskim pod tytułem ,,Minimalizm w szafie”, a wśród studentów pierwsze miejsce zajęła Anna Michalewicz z Wydziału Biologii UAM która przedstawiła pracę pod tytułem ,,W naturze nic się nie marnuje- drugie życie drzew”.

Cieszymy się bardzo, że mogliśmy wziąć udział w tym wydarzeniu- dziękujemy bardzo za zaproszenie.

Może w przyszłym roku nasi uczniowie też zaprezentują swoje referaty?

Katarzyna Jakubowska

Marlena Grenda

Na przestrzeni ostatnich lat lawenda stała się jedną z najbardziej popularnych roślin ozdobnych, ale także uprawnych. Swoją popularność zawdzięcza kwiatom w formie kłosa o przepięknej fioletowej barwie, ale także różowej czy białej oraz ich zachwycającej woni. Jej ogromnym atutem są także małe wymagania glebowe, szczególnie wodne.

Na uprawę i przetwarzanie lawendy kilka lat temu zdecydowała się Pani Karolina Majchrzak-Sobota z Jaryszewa w Wielkopolsce, nazywając swoją niewielką, pełną uroku plantację „Lawendowy sen”. Rosną tam rośliny wyhodowane z polskich sadzonek, takich odmian jak: Blue Scent i Hidcote Blue o kwiatach barwy ciemnofioletowej; Munstead (kulinarna) o kwiatach purpurowo-liliowych, Grosso (o dużej zawartości olejków eterycznych) – o kwiatach fioletowych i Alba - białych.

Właścicielka plantacji stara się na wiele sposobów popularyzować i upowszechniać uprawę lawendy oraz otrzymywane z niej produkty, m.in. organizując prelekcje i zajęcia dla uczniów szkół. Dlatego do Jaryszewa przyjechały uczennice II klasy Technikum Architektury Krajobrazu z ZSz Nr 2 w Szamotułach.

W Polsce lawenda najczęściej jest stosowana w kosmetykach: mydłach, hydrolatach, mleczkach, kremach. Ma także zastosowanie w farmacji - lecząc podrażnienia skóry, oparzenia, otarcia, czy rany. Bywa stosowana w leczeniu łuszczycy, egzemy, trądziku, przyspiesza regenerację naskórka. Działa bakteriobójczo. A wszystko dzięki cennym składnikom: fitosterolom, garbnikom, antocyjanom, olejkom eterycznym itd. Aby jednak kwiaty lawendy zawierały cenne składniki, muszą być odpowiednio uprawiane. Najlepsze są gleby lekkie, przepuszczalne, łatwo ogrzewające się, o zasadowym pH. Warunkiem powodzenia w uprawie jest także systematyczne usuwanie zachwaszczenia. Roślina nie wymaga nawadniania, gdyż jest odporna na suszę, dzięki m.in. listkom pokrytym kutnerem.

Bardzo ważnym zabiegiem w uprawie lawendy jest przycinanie roślin wiosną, które pobudza rozrost rośliny. Jak również terminowy zbiór kwiatów, przed rozwinięciem płatków. Na czym polega zbiór kwiatów lawendy? Uczennice mogły przekonać się, ścinając pędy kwiatowe pod czujnym okiem Pani Karoliny.

- Zebrane kwiaty związane w bukieciki, są sprzedawane jako kwiat cięty – wyjaśnia Pani Karolina - albo są przeznaczane do suszenia, a następnie wykorzystane do układania suchych bukietów lub zapakowane w ozdobne woreczki – jako preparat przeciwko molom.

Możliwości przetwarzania lawendy są zdecydowanie większe, właścicielka plantacji piecze z dodatkiem kwiatów lawendy ciastka, robi lemoniadę a także wyrabia sojowe świece. Oferta sprzedażowa obejmuje także sadzonki.

Marzeniem Pani Karoliny jest zakup urządzenia do destylacji olejku eterycznego. Warto wiedzieć, że olejek lawendowy ma wiele cennych właściwości łagodzi bóle mięśni, stawów, działa antyseptycznie w przypadku zapalenia migdałków. Rozpylony ma właściwości uspokajające i zapewnia zdrowy sen.

Lawendowe pole Pani Karoliny, to ulubiony motyw wielu sesji zdjęciowych. Na sesje przyjeżdżają tu rodziny z dziećmi, młode pary itp. Dzięki uprzejmości właścicielki i my mogliśmy zrealizować sesję w tej przepięknej lawendowej scenerii z udziałem dyrektora Pana Arkadiusza Majera, zastępcy dyrektora Pana Łukasza Janca, kierownika szkolenia praktycznego Pani Anny Kaczmarek – również  wychowawczyni kl II TAK.

Życzliwa atmosfera, miły aromat lawendy wprawił wszystkich uczestników wycieczki w dobry nastrój i humor, oby ten optymizm pozostał z nami przez całe wakacje.

Tekst i zdjęcia: Ewa Krysztofiak

W czwartek, 15 czerwca, uczniowie Zespołu Szkół nr 2 im. S. Staszica w Szamotułach wzięli udział w konkursie CYBERLIGA 1.0 w ramach projektu Enigma. Było to zwieńczenie wielomiesięcznej pracy uczestników i nauczyciela informatyki, p. Daniela Kuzary. Podczas zajęć w ramach CYBERAKADEMII 1.0 i 2.0 uczniowie mieli możliwość poznania podstaw kodowania, elektroniki, robotyki i programowania poprzez serię projektów i prostych eksperymentów.

Przedsięwzięcie miało charakter partnerski i uczestniczyły w nim:

• Stowarzyszenie Metropolia Poznań (jako Lider),
• Miasto Poznań,
• Powiat Szamotulski,
• Miasto i Gmina Szamotuły.

Udział w projekcie brały szkoły z Metropolii Poznań:

• Liceum Ogólnokształcące nr III w Poznaniu,
• Liceum Ogólnokształcące nr VII w Poznaniu,
• Liceum Ogólnokształcące nr VIII w Poznaniu,
• Liceum Ogólnokształcące im. św. Marii Magdaleny w Poznaniu,
• I Liceum Ogólnokształcące im. Piotra Skargi w Szamotułach,
• Zespół Szkół nr 2 w Szamotułach,
• Szkoła Podstawowa nr 1 w Szamotułach,
• Szkoła Podstawowa nr 3 w Szamotułach

W końcowej fazie projektu w szranki stanęły drużyny spośród niemal wszystkich szkół objętych działaniami.

Konkurencja rozgrywana na stołach konkursowych z matą. Drużyny przygotowywały i programowały swoje roboty przed konkursem, podczas zawodów pokazywały, co udało im się zrobić. Roboty musiały być samodzielne, nie mogły być zdalnie sterowane. Podczas konkursu dwie drużyny startowały równocześnie na dwóch stołach ustawionych koło siebie. Każda drużyna miała trzy próby, w klasyfikacji końcowej liczyła się próba, w której drużyna zdobyła największą liczbę punktów. 4 najlepsze drużyny w tej kategorii brały następnie udział w meczach półfinałowych i finałowych, które prowadziły do wskazania zwycięzcy w tej kategorii. Jeden przejazd w ramach Robot Game trwał 2 minuty i 30 sekund. W tym czasie drużyna musiała spróbować wykonać jak najwięcej zadań na macie.

Ekipa z naszej szkoły zbudowała i zaprojektowała robota, który okazał się bezkonkurencyjny w wykonywaniu zadań na stole (uczniowie mówili, że nasz robot „zaorał” konkurencję, bo w końcu to Drużyna Rolnika!). W klasyfikacji ogólnej po podliczeniu punktów wszystkich etapów zajęliśmy zaszczytne trzecie miejsce, z czego jesteśmy bardzo dumni. W ramach nagrody otrzymaliśmy dyplomy i smartbandy. Warto zaznaczyć, że byliśmy jedyną drużyną z tak dużą liczbą dziewczyn w składzie!

Konkursowy robot wrócił do szkoły, gdzie dołączył do pozostałych, zbudowanych w ramach projektu. Od września będzie atrakcją zarówno zajęć informatycznych, jak i całej szkoły.

Wszystkim uczniom, rodzicom i pracownikom szkoły życzymy wspaniałych wakacji z niesamowitymi podróżami i inspirującymi spotkaniami. Słonecznego, miłego i bezpiecznego wypoczynku życzy

Dyrekcja Zespołu Szkół nr 2 w Szamotułach

23 czerwca był ostatnim dniem nauki w roku szkolnym 2022/2023. Zakończyliśmy go bardzo uroczyście. Zaczęło się od udziału we Mszy świętej, która odbyła się w Bazylice Mniejszej. Po nabożeństwie uczniowie i nauczyciele udali się na apel do szkolnej sali gimnastycznej, który rozpoczął się dokładnie o godz. 9:00. Podczas uroczystości władze organu prowadzącego naszą szkołę reprezentował Dyrektor Wydziału Edukacji i Spraw Obywatelskich Powiatu Szamotulskiego Jan Stefaniak. W trakcie apelu zostały wręczone świadectwa ukończenia szkoły branżowej oraz świadectwa promocyjne uczniów pozostałych szkół, którzy uzyskali bardzo wysokie wyniki w nauce. Następnie pamiątkowe dyplomy i upominki wręczono uczniom udzielającym się w sporcie i wolontariacie. Po wyprowadzeniu sztandaru zebrani na uroczystości mieli okazję obejrzeć część artystyczną przygotowaną przez klasy 1 B i 1 KR.  Na zakończenie apelu Dyrektor Arkadiusz Majer życzył wszystkim wspaniałych wakacji i bezpiecznego powrotu do szkoły na początku września. Następnie uczniowie udali się do sal na spotkania z wychowawcami klas podczas których zostały wręczone świadectwa.

Arboretum w Wojsławicach zachwyca roślinnością, przepięknym otoczeniem, ale również ogromną dbałością o nasadzenia.

Niezwykłego uroku rabatom, klombom położonym na północnej stronie Wzgórz Dębowych, (woj. dolnośląskie) dodają łagodne jary i wąwozy, płynące potoki i strumyki, czyniąc to miejsce jeszcze bardziej urokliwym.

Gleba jest tutaj ciężka, trudna w uprawie, ale urodzajna, żyzna, o doskonałej zdolności do magazynowania wody. W tych sprzyjających dla roślin warunkach swoje miejsce znalazło tysiące rzadkich i wymagających okazów.

Historia tego pięknego miejsca jest również związana z roślinami ozdobnymi. Od 1880 do 1946 r. dobra wojsławickie znajdowały się w posiadaniu Fritza von Oheimb, który odnosił liczne sukcesy ogrodnicze. W 1946 r. Oheimbowie zostają zmuszeni do opuszczenia majątku, które przez lata zmienia właścicieli. Dopiero w 1977 r. Komisja Ogrodów Botanicznych i Arboretów w Polsce nadała parkowi w Wojsławicach rangę Arboretum.

Z czasem gdy przybywało roślin, na wzór Wielkiej Brytanii, utworzono Kolekcje Narodowe.

Największą dumą Arboretum w Wojsławicach są okazale kwitnące różaneczniki (Rhododendron) oraz liliowce (Hemerocallis). Utworzenie i prowadzenie kolekcji obwarowane jest wieloma wymogami, m.in. powinna znajdować się pod opieką odpowiednio wykwalifikowanych specjalistów, konieczne jest prowadzenie dokumentacji czy wzorcowe oznaczanie nasadzeń. Wśród wojsławickich kolekcji najliczniejszą są gatunki i odmiany: liliowca (Hemerocallis) – ponad 3500, funkii (Hosta) – ponad 400, miskanta (Miscanthus) – prawie 300, żurawki (Heuchera) – ponad 180. Znajdują się tam także kolekcje starych odmian jabłoni (Malus), roślin okrywowych, a nawet roślin wodnych.

Na początku ubiegłej dekady American Hemerocallis Society (AHS - jedna z większych na świecie organizacji zrzeszająca miłośników liliowców) przyznała wojsławickiej kolekcji liliowców status ogrodu pokazowego - Display Garden. Lokując polskie arboretum w gronie najlepszych ogrodów tego typu na świecie. Warunki jakie musi spełniać ogród, to m.in. odpowiednio opracowane etykiety, udostępnianie ogrodu publiczności, nasadzenia odmian historycznych (min. 50 odmian wyhodowanych przed 1980 r.).

Wielkim dokonaniem pracowników Arboretum jest bank genów historycznych odmian czereśni (Prunus), których zrazy pochodzą z Dolnego Śląska. Na terenie tego wyjątkowego miejsca rośnie ponad 2,5 tysiąca drzew. Wśród roślin sadowniczych można też wymienić mało znane, ale o niezwykle wartościowych owocach, m.in.: świdośliwę (Amelanchier), rokitnik zwyczajny (Hippophae rhamnoides), dereń jadalny (Cornus mas) i różę pomarszczoną (Rosa rugosa).

Zwiedzając wojsławickie ogrody, warto wspomnieć o jednej z najbardziej barwnych części ogrodu – byliniarni.  Znajdują się tam wyjątkowe okazy np. pochodzący z Kaukazu głowaczek olbrzymi (Cephalaria gigantea), amerykańska werbesyna skrętolistna (Verbesina alternifolia), bokkonia (Macleaya), sadziec (Eupatorium), azjatyckie aralie (Aralia schmidtii var. verticillata). Niezwykle atrakcyjnie, na tle wzgórz Strzelińsko-Niemczańskich, wyglądają rabaty utworzone wg barw, np. biała, różowa, niebieska. Na tej ostatniej wzrok przyciągają kobaltowe kwiaty baptysji błękitnej (Baptisia australis), pszczelnika wąskolistnego (Dracocephalum ruyschianum), amazonii (np. Amsonia tabernaemontana) oraz błękitno-szare liście modraka morskiego (Crambe maritima), mikołajków (Eryngium).

Podczas spaceru po arboretum uwagę przykuwają elementy małej architektury: obsadzone różami i szałwią altanki, starannie wkomponowane w różne style ogrodowe - ławeczki, krzesła, siedziska... Bogactwo gatunków i odmian roślin tworzą znakomite miejsce do rozwoju owadów, płazów, gadów, drobnych ssaków i ptaków, które można spotkać niemal na każdym kroku.

To wyjątkowe miejsce miała okazję zwiedzić młodzież z Zespołu Szkół Numer 2 im. Stanisława Staszica w Szamotułach razem z nauczycielami przedmiotów  Martą Bekasiak i Bartoszem Korpikiem.

Tekst i zdjęcia Ewa Krysztofiak

W dniu 14 czerwca  obchodzony jest na całym świecie dzień krwiodawcy. Tegoroczna kampania obchodzona jest pod hasłem - Oddawaj krew, oddawaj osocze, dziel się życiem, dziel się często.”  Kampania ma  na celu wskazać  jaką rolę może odegrać  pojedynczy człowiek  przekazując cenny dar  krwi lub osocza. Podkreśla również znaczenie regularnego oddawania krwi lub osocza w celu zapewnienia bezpiecznych i regularnych dostaw krwi i jej produktów .  Ich dostępność  bowiem w każdym momencie  zapewnia pacjentom terminowe leczenie. W światowym Dniu Krwiodawcy uczniowie klasy III Liceum Ogólnokształcącego odwiedzili Stację Krwiodawstwa w szamotulskim szpitalu. Krwi nie można wyprodukować - jedyny sposób na jej pozyskanie to pobranie od dawcy. Dawca musi mieć ukończone 18 lat, być zdrowy. Jednorazowo oddaje się  450 ml krwi, w zamian otrzymuje posiłek regeneracyjny o wartości 4500 kcal (osiem, dziewięć tabliczek czekolady). Osoba pracująca ma prawo do dwóch dni płatnego urlopu. Wizyta w  stacji umocniła nas w przekonaniu jak bardzo potrzebna jest krew, odpowiedzialną  pracę wykonują jej  pracownicy.

Arleta Danielewicz